23 de setembro de 2011

Queixumes dos Pinos I

Ah! Quen fora coma eles tan libre!
Cautivo do barro,
con fonda tristura
dixérase o bardo
que soña entre as uces
co tempo pasado;
quen fora tan libre,
fuxindo do trato
falaz, inseguro,
dos necios humanos!
Quen poidera vivir coma elas,
nas praias e bancos,
nos baixos e furnas,
nas sirtes e fachos,
nos seos esquivos
dos feros peñascos!

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.