16 de decembro de 2012

Inicio de AUTOMACIÓN, de Philip K. Dick

En 1928, un 16 de nadal nacia Philip K. Dick e na súa lembranza traemos hoxe o inicio dun dos seus relatos.

AUTOMACIÓN

A tensión aumentaba no tres homes que esperaban. Fumaban, paseában dun lado a outro, dando puntapés a bato sobre as matogueiras e as pedras do camiño. Un sol tórrido do mediodía abatíase sobre os campos de cor castaña, as filas de casas de plástico e a distante liña de montañas cara ao oeste.
- Xa é tempo - dixo Earl Perine xuntando as súas huesudas mans -. Varía de acordo coa carga, no medio segundo por cada libra adicional.
Morrison repuxo sombríamente:
- Veña, déixanos polo menos imaxinar que ocorre para ser tarde.
O terceiro home non dixo nada. O'Neill ía visitar outro establecemento, non coñecía ben a Perine nin a Morrison para discutir con eles. No seu lugar aniñouse e entretívose en arranxar ben os papeis que levaba na súa carteira.
Á brillante luz do sol, os brazos de O'Neill aparecían tostados e recubertos de lanuxe, relucentes de suor. Cos seus cabelos enmarañados de cor xa gris e as súas lentes, tiña un aspecto de maior idade que os outros dous.
Vestía pantalón curto, unha camisa sport e zapatos de sola de crepé. Entre os seus dedos, a súa estilográfica movíase, metálica e eficiente.
- Que está vostede escribindo? - gruñou Perine.
- Estou a anotar o procedemento que imos empregar - repuxo O'Neill con suaves formas -. É mellor sistematizarlo agora, en lugar de tentalo ao azar. Queremos coñecer o que tentamos facer e que é o que non funciona. Pola contra, moverémonos a cegas nun círculo pechado. O problema que temos é só o da comunicación, así é como eu véxoo.
- Comunicación... - repetiu Morrison coa súa voz profunda -. Si, non podemos conseguir tomar contacto con esta condenada cousa. Chega, carga e continúa. Non hai nin o máis mínimo contacto entre nós e ela.
- É unha máquina - dixo Perine excitadamente -. É algo morto..., cego e xordo.
- Pero si que está en contacto co mundo exterior - recalcou O'Neill -. Ten que haber algunha forma de conseguilo. Os sinais especificamente semánticas teñen significado para ela, todos nós temos que facer eses sinais. Habemos de redescubrirlo, aínda que só teñamos unha decena entre mil millóns de posibilidades.
....

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.