AS TRES LEIS DA ROBÓTICA
Un robot non pode facer dano a un ser humano, ou, por medio da inacción,
permitir que un ser humano sexa lesionado.
Un robot debe obedecer as ordes recibidas polos seres humanos agás se
estas ordes entrasen en conflito coa Primeira Lei.
Un robot debe protexer a súa propia existencia na medida en que esta protección
non sexa incompatible coa Primeira ou a Segunda Lei.
Gregory Arnfeld en realidade non se estaba morrendo, pero sen dúbida existía un
claro límite ao que lle quedaba de vida. Tiña un cancro inoperable e rexeitara, enerxicamente, toda suxestión de tratamentos químicos ou terapia
radioactiva.
Apoiado contra as almofadas, sorriu á súa muller e dixo:
- Son o caso perfecto. Levarano Tertia e Mike.
Tertia non sorriu. Parecía terriblemente preocupada.
- Hai tantas cousas que se poden facer, Gregory. Sen dúbida Mike é un último
recurso. Podes non necesitar esa cousa.
- Non, non. Para cando me abarrotaran de sustancias químicas e remollado
con radiación, xa habería tanto tempo dende que me fora que non existiría unha proba
razoable... E por favor non chames a Mike «cousa».
- Estamos no século XXII, Greg. Hai moitos medios para tratar o cancro.
- Si, pero Mike é un deles, e creo que o mellor. Estamos no século XXII,
e sabemos o que poden facer os robots. Certamente, eu seino. Tratei máis
a Mike que a calquera outro. Ti sábelo.
- Pero non podes pretender utilizalo só para enorgullecerte do proxecto.
Ademas, até que punto estás seguro da miniaturización? É unha técnica
mesmo máis nova que a robótica.
Arnfeld asentiu.
- De acordo, Tertia. Pero os raparigos da miniaturización parecen seguros.
Poden reducir ou restablecer constantes de Planck dunha forma segundo eles
razoablemente segura, e os controis que o fan posible están introducidos
en Mike. Pode diminuír e aumentar de tamaño a vontade sen que a súa contorna véxase afectada.
- Razoablemente seguros -dixo Tertia con lixeira amargura.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.