Inicio de A Carta de Advertencia

A Carta de Advertencia

-Sabes Austin -dixo Villiers, mentres ambos os amigos paseaban serenamente ao longo de Picadilly
unha agradable mañá de maio- sabes que estou convencido que o que me contaches acerca de Paul Street e dos Herberts é un mero episodio dunha historia extraordinaria? Ademais, debo cofesarte que cando preguntei por Herbert hai uns meses atrás, recentemente atoparamo.
-Víralo? Onde?
-Pediume esmola unha noite na rúa. Atopábase na condición máis lamentable, pero recoñecín ao home e tíveno contándo a súa historia, ou polo menos un esbozo dela. En resumo, chegou ao seguinte: fora arruinado pola súa muller.
-De que forma?
-Non mo dixo; só dixo que ela o destruíu, en corpo e alma. O home está morto agora.
-E que foi da súa muller?
-Ah, iso é o que me gustaría saber, e pretendo atopala tarde ou cedo. Coñezo a un home chamado Clarke, un tipo seco, de feito, un home de negocios, pero suficientemente esperto. Ti comprendes ao que me refiro, non esperto no mero sentido comercial da palabra, senón que un home que realmente sabe algo achega do home e a vida. Bo, expúxenlle o caso e realmente impresionouse. Dixo que necesitaba ser considerado e pediume que volvese no transcurso dunha semana. Poucos días despois, recibín esta extraordinaria
carta.
Austin tomou o sobre, extraeu a carta e leu con curiosidade. Dicía o seguinte:
"O meu QUERIDO VILLIERS, pensei no caso sobre o cal me consultaches a outra noite, e o meu consello é o seguinte. Arroxa o retrato ao lume, borra a historia da túa mente. Nunca lle dediques outro pensamento, Villiers, ou che arrepentirás. Pensarás, sen dúbida, que posúo algunha información secreta, e até certo punto ese é o caso. Pero só coñezo un pouco; só son como un viaxeiro que ha atisbado sobre o abismo e retirouse con horror. O que sei, é suficientemente estraño e terrible, con todo, máis aló do meu coñecemento hai profundidades e horrores aínda máis espantosos, máis incribles que calquera conto narrado unha noite de inverno xunto ao lume. Resolvín non explorar nadiña de nada máis aló, e nada conmoverá tal resolución, e se valoras a túa felicidade tomarás a mesma determinación.
Ven a verme de todos os xeitos; pero falaremos de temas máis alegres que este."
Austin dobrou metodicamente a carta, e devolveulla a Villiers.
...