19 de febreiro de 2014

Inicio de UNHA SEÑORA, de JOSE DONOSO

JOSE DONOSO
UNHA SEÑORA

Non lembro de certo cando foi a primeira vez que me decatei da súa existencia. Pero se non me engano, foi certa tarde de inverno nun tranvía que atravesaba un barrio popular. Cando me aburro do meu cuarto e das miñas conversacións habituais, adoito tomar algún tranvía, de percorrido descoñecido e pasear así pola cidade. Esa tarde levaba un libro por se antollabaseme ler, pero non o abrín. Estaba a chover esporadicamente e o tranvía avanzaba case baleiro. Senteime limpando unha fenda no bafo do vidro para mirar as rúas. Non lembro o momento exacto en que ela sentou ao meu lado. Pero cando o tranvía fixo alto nunha esquina, invadiume aquela sensación tan corrente e, con todo, misteriosa, que canto vía, o momento xusto e sen importancia como era, o vivira antes, ou talvez soñado. A escena pareceume a reprodución exacta doutra coñecida: diante de min, un pescozo rollizo vertía os seus pliegues sobre unha camisa esfiañada; tres ou catro persoas dispersas ocupaban os asentos do tranvía; na esquina había unha botica de barrio co seu letreiro luminoso, e un carabineiro bostezou xunto á caixa de correos vermella, na escuridade que caeu en poucos minutos. Ademais, vin un xeonllo cuberto por un impermeable verde xunto ao meu xeonllo.
...

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.