7 de marzo de 2016

DÚAS CUNCAS

DÚAS CUNCAS

Esa sensación post-empacho na que non admites a máis mínima mención a calquera comida, o menor cheiro a fritura ou a visión dun prato ou alimento so pena de romper a vomitar.

Pois así estou coa política nacional e a investidura. Non podo co peixe azul, coas carnes vermellas, o caroteno laranxa ou a lombarda con mazá. Estou a caldiño de traballo e faragullas, migallas de información, ata que me recupere da hartura de noxo e nadería.

Deséxovos, iso si, feliz comezo de marzo, piscis meus.

DGM

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.