26 de marzo de 2016

Fragmento de Polaroid, de Suso de Toro

NADA POLA MAÑÁ

Quedara durmido. Guindou as mantas dun golpe e saíu disparado da cama. Menos dez. Vestiuse lixeiro, só tiña tempo de lavar a cara. Non é que tivese moita clientela polo de agora, pero se empezaba así, ía perdela toda. Mollou a cara e limpouse na toalla sucia, pasou lixeiro un cepillo polo pelo. Merda de vida. Papou un iogur de pé e guindou o vasiño de plástico no lixo, que caía por fóra. Pasoulle unha ollada á cociña, tiña que facer limpeza un día destes. Xa habería tres meses que o deixara Rosa. Puxo a bufanda e o chaquetón azul e abriu a porta.
Ficou parado e coa boca aberta. Non había paredes nin escaleira nin nada. Só a nada. ¿Sería a Nada? Saíu pechando a porta.

...

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.