1 de abril de 2016

Fragmento de "Cara a Times Square" de Camilo Gonsar.

Como de ordinario, levanteime máis ou menos ás dez da mañá.
A miña habitación estaba, como xa dei a entender, na planta cuarta. Se mal non me lembro, predominaba nela unha cor escura. De cor escura era, efectivamente, a cor-tina sobre unha grande fiestra que daba a un patio, e tamén a moqueta do chan ou, se non había moqueta, a alfombra da cama. Finalmente, era tamén máis ben escura unha cadeira colocada aos pés da cama, cunha lámpada portátil á súa beira.
Antes de entrar no dormitorio propiamente dito, á dereita, estaba o meu cuarto de baño privado con auga quente a todas horas e sen pequenos papeis pegados nas paredes rogándolles aos hóspedes que aforrasen a maior cantidade posible de auga, coma os que vira no hotel, máis céntrico e máis caro, no que parara a raíz da miña chegada a Norteamérica -ben é verdade que isto ocorría despois dun seco verán.

...

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.