Arte

Quizais non fosen as súas formas o que chamaba a atención do home primitivo, senón a forza máxica que a súa propiedade comportaba. A posesión destes obxectos-amuleto significaba pois, probablemente, unha sorte de transferencia das virtudes do obxecto cara ao seu dono. O proceso de redución dos obxectos a símbolos comezou probablemente no Paleolítico.

Pero, en realidade, descoñécese o significado que tiña para o home a acumulación de pedras, cunchas ou outro tipo de aveños. Posiblemente, estes obxectos tiñan á parte dun carácter funcional unha finalidade simbólica relacionada coa súa contorna.  Se os rituais funerarios expresan e reflicten unha parcela da estética dos primeiros Homo sapiens sapiens, as manifestacións artísticas completan o cadro cultural e relixioso-espiritual deses antepasados.

Sobre a arte parietal do Paleolítico superior derramouse grandes cantidades de tinta, moi en especial no que concierne á súa interpretación e significado, con opinións moi distintas e, ás veces, até contraditorias.

André Leroi-Gourhan, no seu libro Os primeiros artistas de Europa. Introdución á arte parietal, efectúa a seguinte reflexión: «A arte parietal das cavernas ofrece unha particularidade excepcional: as súas obras permanecen alí onde o seu autor realizounas en condicións de conservación a miúdo boas e, ás veces, milagrosas. As figuras gravadas, esculpidas ou pintadas quixeron significar algo, mesmo cando parecen ser realizadas sen orde aparente. A simple consideración de moitos conxuntos parietales dá a impresión de que, ante uns interrogantes correctamente expostos, xurdiría claramente o significado dos conxuntos de figuras.