Af8-c5 (Negras)
Chegaron d quinta e puideron comprobar que aínda quedaban os estragos da festa. O patio estaba cheo de cans e de pitas que andaban a fozar na polpizada de cabrito e de pan. Gabriel botou unha ollada e quedou abraiado pola grandeza da quinta. Non se podía imaxinar que naquela aldea de contrabandistas e de labregos puidese erguerse morada tan fidalga. Pero máis pampo quedou cando viu aparecer no corredor a Sozinha que estaba a lle peitear o cabelo a Tonino. Era unha muller dunha fermosura perturbadora que lle facía comprender o porqué de Toribio Mouteira para se pór a mal con don Constante.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.