Moitos s'enfingen que han guaanhado
doas das donas a que amor han,
e tragen cintas que lhis elas dan;
mais a min vai moi peor, mal pecado,
con Sancha Díaz, que sempre quix ben:
ca jur'a Deus que nunca mi deu ren
senón un peid', o qual foi sen seu grado;
ca, se per seu grado foss', al seería;
mais daquesto nunca m'enfingirei,
ca eu verdadeiramente o sei
que per seu grado nunca mi o daría;
mais, u estava coidando en al,
deu-mi un gran peid'e foi-lhi depois mal,
u s'acordou que mi o dado havía.
Coidando eu que melhor se nembrasse
ela de min, por quanto a serví,
por aquesto nunca lhi ren pedí
des i, en tal que se min non queixasse;
e falando-lh'eu en outra razón,
deu-mi un gran peid', e deu-mi-o en tal son,
como quen s'ende moi mal log'achasse.
E, pois ela de tan refece don
se peendeu, ben tenho eu que non
mi dess'outro, de que m'eu máis pagasse.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.