Inicio de A FILLA DO XIGANTE XEADO

A FILLA DO XIGANTE XEADO
Robert E. Howard

O fragor metálico das espadas e as machadas de guerra extinguiuse; os berros das matanzas foron silenciados, e agora reinaba o silencio sobre a neve tinguida de vermello. O pálido sol que brillaba cunha luz cegadora sobre os campos xeados e as chairas cubertas de neve arrincaba escintileos de prata das corazas hendidas e das armas crebadas diseminadas polo campo de batalla no que xacían os mortos. As mans sen vida aínda aferraban as rotas empuñaduras das espadas; as cabezas cubertas con cascos e botadas cara atrás no último estertor, alzaban lúgubremente contra o ceo as barbas
vermellas e douradas, como nunha última invocación a Ymir, o xigante xeado, deus dunha raza
guerreira.

Ao redor dos ensanguentados refugallos e dos corpos enfundados en cotas de malla, dous homes mirábanse fixamente. Eran os únicos seres vivos naquela paisaxe abatida.

Cubríaos o ceo xeado e estaban rodeados pola branca planicie sen limites, con decenas de cadáveres aos seus pés. Fóronse aproximando lentamente un ao outro entre os corpos sen vida, como pantasmas que se atopan sobre as ruínas dun mundo morto. No medio dun silencio case absoluto, os dous homes quedaron cara a cara.

...