31 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Esquecédevos das partes aburridas e matade o que máis queirades.
Aínda cando isto rompa o teu corazón de pequeno escritor egocéntrico, mata aquelas partes que rompen co ritmo e fan unha historia aburrida.

30 de marzo de 2017

Aforismos de Leonardo

274.- Aínda que sintas amor por estes estudos, o estómago impedirache realizalos; ou terás medo de pasar horas da noite na compaña de cadáveres descortizados de espantoso aspecto, ou ignorarás a arte de debuxar ben, indispensable para a representación das cousas. 

29 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Atopade a vosa historia.
As historias son reliquias, parte dun mundo aínda non descuberto. O traballo do escritor é utilizar as ferramentas dispoñibles na súa caixa para desenterrarlas aos poucos, tratando de mostrar a superficie intacta en medida do posible.

28 de marzo de 2017

A dispersión de Exipto: o Imperio Medio

A dispersión de Exipto: o Imperio Medio

O faraón Amenemhet a inicios do Imperio Medio someteu á nobreza e restableceu a orde. Foi un período de gran prosperidade económica, colonizándose o lago do Fayum. Sesostris I levou a cabo unha expansión territorial cara a terras estranxeiras e ampliou a fronteira cara ao sur ata a segunda catarata, no país de Nubia, territorio denominado «a terra dourada» polas súas ricas vetas de ouro. O santuario de Karnak, preto da capital tebana, erixiuse en centro relixioso con Amón como deus principal. Tivo lugar tamén un gran desenvolvemento literario, diversificándose a produción escrita e aparecendo unha literatura secular, un de cuxos relatos chegou ata os nosos días. Trátase de Sinuhé o exipcio, que foi considerada a narración máis antiga da literatura profana exipcia. A historia de Sinuhé é un conto do antigo Exipto, que se baseou en feitos reais.

Narra a historia dun cortesán da XII dinastía, que á morte do rei Amenemhet atopouse mesturado involuntariamente en intrigas pacegas, que pretendían apartar do trono ao príncipe herdeiro Senusret. Por ese motivo, Sinuhé fuxiu a Siria e viviu entre beduinos. Máis tarde regresou a Exipto. A historia foi arranxada e continuada por un escriba e deleitou durante séculos aos antigos exipcios. O valor desta coidada composición radica en ser a obra máis representativa da literatura narrativa. As seguintes dinastías, XIII e XIV, volveron dividir o país, gobernando por separado o norte e o sur. Cara a mediados do 1700 a.C. produciuse unha invasión de pobos procedentes de Asia, os hicsos, que debilitou o poder exipcio.

Os hicsos gobernaron durante as dinastías XV e XVI e establecéronse na zona oriental do delta, onde fundaron unha nova capital (Avaris). No entanto, toleraron o goberno doutros reis no Alto Exipto e no delta. Mantiveron os seus propios deuses durante o seu goberno, o que significou un agravio insustentable para os exipcios. No sur, Tebas foise fortalecendo ata reclamar a súa soberanía e iniciar a reconquista.

27 de marzo de 2017

Citas

A culpa do malo que pasa no mundo téñena os homes que quedan sentados.
Einstein

26 de marzo de 2017

Visión do baluarte

Hans Christian Andersen

Visión do baluarte

É outono. Estamos no alto do baluarte contemplando o mar, asucado por numerosos barcos, e, de lonxe, a costa sueca, que se destaca, altiva, á luz do sol poñente. Ás nosas costas descende, abrupto, o bosque, e rodéannos árbores magníficas, cuxo amarelo follaxe vai desprendéndose das ramas. Ao fondo hai casas lóbregas, con empalizadas, e no interior, onde o sentinela efectúa o seu monótono paseo, todo é angosto e tétrico; pero máis tenebroso é aínda do outro lado da enreixada cárcere, onde se achan os presidiarios, os delincuentes peores.
Un raio do sol poñente entra na espida cela, pois o sol brilla sobre os bos e os malos. O preso, hosco e rudo, dirixe unha mirada de odio ao morno raio. Un paxariño voa ata a reixa. O paxaro canta para os bos e os malos. O seu canto é un breve trino, pero o paxaro queda alí, axitando as ás. Arríncase unha pluma e se esponxa as do pescozo; e o mal home encadeado mírao. Unha expresión máis doce debúxase na súa hosca cara; un pensamento que el mesmo non comprende claramente, brota no seu peito; un pensamento que ten algo de común co raio de sol que entra pola reixa, e coas violetas que tan abundantes crecen alá fóra na primavera. Logo resoa o corno dos cazadores, melódicos e vigorosos. O paxaro asústase e bótase a voar, afastándose da reixa do preso; o raio de sol desaparece, e volve reinar a escuridade na cela, a escuridade no corazón daquel home malo; pero o sol brillou, e o paxaro cantou.
Seguide resoando, fermosos toques do corno de caza! O atardecer é apracible, o mar está en calma, terso como un espello.

25 de marzo de 2017

Da sociedade dos poetas mortos

Da sociedade dos poetas mortos 

Non deixes que termine o día sen crecer un pouco, sen ser feliz, sen aumentar os teus soños. Non te deixes vencer polo desalento. Non permitas que ninguén che quite o dereito a expresar, que é case un deber. Non abandones as ansias de facer da túa vida algo extraordinario. Non deixes de crer que as palabras e as poesías, si poden cambiar o mundo. Pase o que pase a nosa esencia está intacta. Somos seres cheos de paixón. A vida é deserto e é oasis. Derrúbanos, magóanos, ensínanos, convértenos en protagonistas de nosa propia historia. Aínda que o vento sopre en contra, a poderosa obra continúa: Ti podes achegar unha estrofa. Non deixes nunca de soñar, porque só en soños pode ser libre o Home. Non caias no peor dos erros: o silencio. A maioría vive nun silencio espantoso. Non te resignes. Foxe.
"-Emito os meus alaridos polos teitos deste mundo", di o poeta. Valora a beleza das cousas simples. Pódese facer bela poesía sobre pequenas cousas, Non traizóns as túas crenzas. porque non podemos remar en contra de nós mesmos: Iso transforma a vida nun inferno. Goza do pánico que che provoca ter a vida por diante. Vívea intensamente, sen mediocridade. Pensa que en ti está o futuro e encara a tarefa con orgullo e sen medo. Aprende de quen poidan ensinar. As experiencias de quen nos precederon , dos nosos "Poetas Mortos", axúdanche a camiñar pola vida. A sociedade de hoxe somos nós: Os "Poetas Vivos". Non permitas que a vida che pase a ti sen que as vivas .... Walt Whitman

(Segundo a famosa peli, aínda que non existe)

24 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Cinguídevos ao voso propio estilo.
Ninguén pode imitar o estilo doutro escritor nun xénero en particular, non importa cuán simple fágao ver.

23 de marzo de 2017

Aforismos de Leonardo

Anatomía óptica 
273.- E ti que xulgas preferible ver facer a anatomía a observar tales debuxos, terías razón se fose posible contemplar todas as cousas que neles aparecen, reunidas nunha soa figura; na cal, a pesar de todo o seu enxeño, apenas chegarías a ter visualmente a noción dunhas poucas veas (arterias); mentres que eu, para lograr un verdadeiro e pleno coñecemento das devanditas cousas, disequei máis de dez mil corpos humanos, destruíndo todas as outras partes, reducindo a pequeñísimas partículas toda a carne que rodeaba as veas, e evitando derrames de sangue, salvo a que, en cantidade inapreciable, saía das veas capilares. Como un só corpo non dura o tempo necesario, tiña que proceder sucesivamente sobre tantos cuantos precisábanse para completar o coñecemento, e repetindo a operación dúas veces para comprobar as diferenzas.

22 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Eliminade as distraccións.
Non debe haber ningún teléfono ou aparello electrónico no estudo onde te dedicas a escribir.

21 de marzo de 2017

As orixes de Exipto: o Imperio Antigo

As orixes de Exipto: o Imperio Antigo

Ao redor do ano 3000 a.C. produciuse no antigo Exipto o paso da prehistoria á historia, co desenvolvemento dunha serie de importantes cambios, tales como o nacemento da escritura, a mellora do sistema de rega, que comportou colleitas máis abundantes, e a unificación política do país, coa fusión do Alto e Baixo Exipto.

Xeralmente identifícase a Narmer co lendario Menes, que segundo a tradición converteuse no primeiro faraón de Exipto. O rei Menes, procedente do sur, estableceu a capital nunha cidade desta zona, en Tinis, polo que as dúas primeiras dinastías denomínanse tinitas. Durante este período levaron a cabo obras de irrigación que fixeron habitable a zona do Fayum, no norte. Nas paletas conmemorativas e de tocador atópanse as primeiras imaxes que relatan as loitas entre os diferentes nomos. Ao primeiro rei Menes sucedéronlle outros reis procedentes de Tinis, que gobernaron durante case catro séculos. Deste período non coñecemos máis que o nome dos reis e algún relato mítico, como o que atribúe a morte de Menes á fame voraz dun hipopótamo. Durante esta época consolidouse a prosperidade do país. Este estaba organizado por unha administración burocrática, que era controlada polo faraón.

Durante as primeiras dinastías, período tinita, perfiláronse as principais características da civilización exipcia. O momento máis esplendoroso do Imperio Antigo tivo, con todo, lugar máis tarde, no transcurso das dinastías III, IV, V e V, aproximadamente entre o 2700 e 2160 a.C.

O rei Djoser do III dinastía (h. 2640-h. 2575 a.C.) trasladou a capital a Menfis, no delta, iniciándose entón a primacía do baixo Exipto. Djoser tentou lexitimar o poder do seu goberno cunha centralización férrea da administración e o reforzo da divindade solar, o deus Ra, en detrimento de Horus, que fora a divindade tinita primordial. Os reis foron considerados desde entón fillos directos de Ra, deus absoluto.

A dinastía máis significativa foi o IV, período de gran apoxeo, durante o cal se construíron as colosais pirámides dos faraóns Cheops, Chefren e Micerino, consideradas unha das Sete Marabillas do Mundo. Establecéronse ademais contactos comerciais coa costa oriental do Mediterráneo e, a través do Mar Vermello, con Arabia e as costas de Somalia.

Durante o V dinastía, a última do Imperio Antigo, o rei Pepi emprendeu campañas contra tribos semíticas en Palestina e, no sur, a fronteira ampliouse ata a segunda catarata. A pesar dos éxitos militares, o poder da nobreza foi aumentando e afianzándose como queda de manifesto na progresiva suntuosidad das tumbas. Durante o reinado de Pepi II o Imperio quedou desintegrado, iniciándose o denominado Primeiro Período Intermedio, etapa histórica moi pouco coñecida, caracterizada polas loitas intestinas entre a nobreza que gobernaba o país.

20 de marzo de 2017

Citas

O mundo non está ameazado polas malas persoas senón por aqueles que permiten a maldade.
Einstein

19 de marzo de 2017

Inicio de A Boca

A BOCA
Elsa Bornemann

Palacio rosado
sempre vixiado
-arriba e abaixo-
por brancos soldados.

18 de marzo de 2017

O AMEAZADO

O AMEAZADO
Jorge Luís Borges

É o amor. Terei que ocultarme ou que fuxir.  Crecen os muros do seu cárcere, como nun soño atroz. A fermosa máscara cambiou, pero como sempre é a única.
De que me servirán os meus talismáns: o exercicio das letras, a vaga erudición, a aprendizaxe das palabras que usou o áspero Norte para cantar os seus mares e as súas espadas, a serena amizade, as galerías da Biblioteca, as cousas comúns, os hábitos, o novo amor da miña nai, a sombra militar dos meus mortos, a noite intemporal, o sabor do soño?
Estar contigo ou non estar contigo é a medida do meu tempo.
Xa o cántaro se quierbra sobre a fonte, xa o home levántase á voz da ave, xa se escureceron os que miran polas xanelas, pero a sombra non trouxo a paz.
É, xa o sei, o amor: a ansiedade e o alivio de ouvir a túa voz, a espera e a memoria, o horror de vivir en diante.
É o amor coas súas mitoloxías, coas súas pequenas maxias inútiles.
Hai unha esquina pola que non me atrevo a pasar.
Xa os exércitos cércanme, as hordas. (Esta habitación é irreal; ela non a viu).
O nome dunha muller delátame.
Dóeme unha muller en todo o corpo.

17 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Unha palabra á vez.
Trátase dun conto dunha soa páxina ou unha triloxía épica como O señor dos aneis, o éxito sempre se logra cunha palabra á vez.

16 de marzo de 2017

Aforismos de Leonardo

272.- Emprenderá o gran paxaro o seu primeiro voo desde o lombo do seu xigantesco cisne (cecere, pequeno cerro preto de Florencia), enchendo de asombro o mundo, divulgándose en mil escritos a súa fama; convertido en eterna gloria do niño en que naceu. 

14 de marzo de 2017

PERO DA PONTE

PERO DA PONTE

Sueir'Eanes, nunca eu terrei
que vós trobar non entendedes ben,
pois entendestes, quando vos trobei,
que de trobar non sabiades ren;
mais o trobar ond'estades melhor
(pero d'al non sodes tan trobador),
entendedes, quando vos troba alguén.

Entendestes un día ant'el-Rei
como vos meteron en un cantar
polo peior trobador que eu sei;
esto s'a vós nunca pode negar;
e por aquesto maravilho-m'eu
deste poder, que demo vo-lo deu,
por vós assí entenderdes trobar.

Ca vos vi eu aquí mui gran sazón
e non vos vi por trobador meter;
e ora non vos troban en razón
en que xi vos possa ren asconder,
se de mal trobador enmentan i,
que vós logo non digades: «A min
foi feit'aquel cantar de mal dizer».

13 de marzo de 2017

12 de marzo de 2017

Inicio de As Moscas

AS MOSCAS   (Antonio Machado)

Vós, as familiares,
inevitables golosas,
vós, moscas vulgares,
evocádesme todas as cousas.

Oh, vellas moscas voraces
como abellas en abril,
vellas moscas pertinaces
sobre a miña calva infantil!

11 de marzo de 2017

O SALON DE BAILE SEN BAÑOS

O SALON DE BAILE SEN BAÑOS OU O RAPTO DOS ORINANTES  
Alejandro Dolina

Un pintoresco esbozo do Atlas sinala na rúa Yatay un enorme salón de baile. A pesar da súa luxosa aparencia, o local non tiña baños. Sucedía entón que os bailaríns víanse obrigados a abandonar a milonga para pedir permiso en casas veciñas ou custearse ata algún café máis hospitalario.
 
Con todo os máis audaces adoitaban aventurarse nun eiral próximo que ofrecía unha sombria privacidade. Os Cronistas Soñadores sosteñen que ninguén regresaba xamais daquel sitio. Citan o testemuño de máis de corenta damas abandonadas que en balde esperaron aos seus compañeiros, ás veces no interior do salón, ás veces na mesma vereda.

Os espíritos fantásticos pretenden que os bruxos raptaban aos bailaríns e levábanos aos seus gabinetes como escravos ou como carnada para atraer aos demos.
 
Por esa razón, ou quizais pola escasa beleza das damas asistentes, os mozos deixaron de concorrer ao salon. Os propietarios fixeron construír baños pero xa era demasiado tarde.

10 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Tedes tres meses. Non máis.
O primeiro borrador dun libro, sexa cal for a súa lonxitude, debe estar listo ao tres meses, a duración dunha tempada.

9 de marzo de 2017

Aforismos de Leonardo

271.- O home, no seu aparello voador (volatile), terá liberdade de movemento da cintura para arriba, para poder balancearse como nun bote, de maneira que o centro de gravidade do seu corpo e o do seu aparello poidan oscilar e cambiar de lugar cando o esixa a alteración do seu centro de resistencia. 

8 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Apagade o computador e a televisión.
O último que necesita un escritor en procura de inspiración é ter a televisión acesa.

7 de marzo de 2017

O Libro dos Mortos

O Libro dos Mortos

Durante a época do Imperio Novo impúxose o costume de depositar no sarcófago dos defuntos o libro dos Mortos, recompilación de fórmulas máxicas para axudar a superar os perigos que asexaban aos defuntos na súa viaxe cara ao mundo de Osiris. Ao comezar a súa segunda vida, o defunto debía pasar a proba do xuízo ante un tribunal de corenta e dous representantes do outro mundo, presididos por Osiris. Devandito xuízo celebrábase na sala de Maat, deusa da verdade e a xustiza, e empezaba co peso do corazón.

No prato da balanza, o corazón do defunto debía ser lixeiro como unha pluma. En caso contrario,se este tiña un peso excesivo, é dicir, se as súas malas accións superaban as boas, a persoa sería devorada por demos e produciríase a súa segunda morte, a definitiva. Se saía triunfador, a alma sería libre de vagar por ceo, terra e mundo inferior; podería sentar na barca de Ra e gozar da conversa con todos os deuses.

Por estas razóns, desde os primeiros tempos, os exipcios procuraron manter os corpos dos defuntos en boas condicións pois, gardando o corpo, prolongaban a vida da alma indefinidamente. Os alimentos do axuar funerario estaban destinados ao ka. Entre os rituais diarios executados polos sacerdotes, un dos máis importantes era o da transmisión do espírito dos alimentos á alma do defunto. Estas ideas aplicábanse a todo o vivo, xa que a materia animábase co espírito.

5 de marzo de 2017

Inicio de EN PAZ

EN PAZ   (Amado Nervo)

Moi preto do meu ocaso, eu bendígoche, Vida,
porque nunca me deches nin esperanza errada,
nin traballos inxustos, nin pena inmerecida;

4 de marzo de 2017

A Cabana dos Xogos Perdidos

A Cabana dos Xogos Perdidos
J. R. R. Tolkien

Agora ben, sucedeu en certo tempo que un viaxeiro de países afastados, un home de gran curiosidade, foi levado, polo desexo de terras estrañas, e de camiños e moradas de pobos inusitados, nun barco cara ao oeste, tan cara ao oeste, que chegou ata a Illa Solitaria, Tol Eressëa na lingua das fadas, pero que os Gnomos chamaban Dor Faidwen, a Terra da Liberación, e de aí naceu unha gran historia.

Agora ben, Eriol viña desde o sur e por diante del estendíase un camiño recto bordeado por un alto muro de pedra gris sobre o que había moitas flores, e grandes tejos escuros nalgúns sitios. A través deles, mentres subía polo camiño, viu brillar as primeiras estrelas, como o cantou despois nun canto que lle dedicou a esa bela cidade.

3 de marzo de 2017

CONSELLOS DE STEPHEN KING PARA ESCRIBIR O PRIMEIRO LIBRO

Non vos preocupedes por facer felices a outras persoas.
Escribe con tanta sinceridade como poidas. Se tentas ter éxito como escritor, a mala educación debería ser a penúltima das túas preocupacións.

2 de marzo de 2017

Aforismos de Leonardo

270.- O paxaro mencionado ha de ser capaz de elevarse a grandes alturas con axuda do vento, e isto proporcionaralle a seguridade necesaria; pois aínda no caso de producirse os movementos xiratorios aludidos antes, terá tempo para recuperar a súa situación de equilibrio, con tal que os membros da súa estrutura posúan gran resistencia e podan vencer ao furor e a violencia dos ventos. Deberán, con ese fin, ir provistos de conxunturas (giunture) de coiro curtido, e de nervios feitos de cordóns de seda crúa fortísimos. Nunca se cometa a imprudencia de empregar material de ferro, que se crebaría moi pronto ao dobrarse, e gastaríase, razón pola cal non pode inspirar confianza.