PERO GÓMEZ BARROSO

PERO GÓMEZ BARROSO

Do que sabía nulha ren non sei,
polo mundo, que vej'assí andar;
e, quand'i cuido, hei log'a cuidar,
per boa fe, o que nunca cuidei:
ca vej'agora o que nunca vi
e ouço cousas que nunca oí.

Aqueste mundo, par Deus, non é tal
qual eu vi outro, non ha gran sazón;
e por aquesto, no meu coraçón,
aquel desej'e este quero mal,
ca vej'agora o que nunca vi
e ouço cousas que nunca oí.

E non receo mia morte por én,
e, Deus-lo sabe, quería morrer,
ca non vejo de que haja prazer
nen sei amigo de que diga ben:
ca vej'agora o que nunca vi
e ouço cousas que nunca oí.

E, se me a min Deus quisess'atender,
per boa fe, ua pouca razón,
eu post'havía no meu coraçón
de nunca jamais neún ben fazer,
ca vej'agora o que nunca vi
e ouço cousas que nunca oí.

E non daría ren por viver i
en este mundo máis do que viví.