Pazo de Oca

O pazo de Oca é unha casa señorial galega construída entre os séculos XVII e o XVIII. De estilo barroco, pertence actualmente aos duques de Medinaceli. Foi declarada unha das propiedades de interese cultural da herdanza española.

Está situado na parroquia de Santo Estevo de Oca, no concello da Estrada, na provincia de Pontevedra. Encóntrase no val do río Ulla, a uns 30 quilómetros ao sueste da cidade de Santiago.

A orixe do pazo sitúase no século XIII, aínda que os edificios actuais son do XVIII, en estilo barroco, iniciativa do entón propietario Fernando Gayoso Arias Ozores, VII Conde de Amarante e señor de Oca. O pazo foi rematado xunto a unha vella fortaleza medieval. Está composto polo propio pazo, a capela e as vivendas dos traballadores.

A primeira familia propietaria do pazo foi a de Don Suero de Oca. Na actualidade pertence ao
Ducado de Medinaceli.

O pazo é un dos máis famosos de Galicia polos seus fermosos xardíns, que teñen pontes, árbores pouco frecuentes e, entre outras moitas cousas máis, un encoro con parrulos e gansos. No século XIX ampliouse o xardín, obra de François Viet, xardineiro do Campo del Moro madrileño. Os xardíns do pazo son un dos mellores expoñentes da xardinaría en Galicia.

Ver mais fotos