Unha cidade flotante IV

Xulio Verne
Unha cidade flotante IV

O Great-Eastern achábase ancorado a unhas tres millas máis arriba, á altura das primeiras casas de Liverpool. Desde o peirao de New-Prince era imposible velo. Non o distinguín ata que chegamos ao primeiro recodo do río. A súa impoñente mole parecía un illote medio debuxado entre a bruma. Presentábasenos de proa, pero a barca rodeouno e pronto puiden ver toda a súa lonxitude. Pareceume o que era: ¡enorme! Tres ou catro carboeiros arrimados a el, vertían no seu interior, polas aberturas practicadas sobre a liña de flotación, o seu cargamento de carbón de pedra. Xunto ao Great-Eastern aquelas fragatas parecían lanchas. As súas chemineas non chegaban á primeira liña de portas de luz practicadas no seu casco; os seus masteleros de xuanete non pasaban das súas bordas. O xigante puidese colgalas dos seus pescantes, como botes de vapor.
Namentres, a barca achegábase e pasou baixo o estrave dereito do Great-Eastern, cuxas cadeas estiraban violentamente polo empuxe das ondas, e atracou á súa banda de babor, ao pé da ancha escaleira que serpenteaba polos seus costados. A cuberta da barca apenas alcanzaba a liña de flotación do coloso, liña que debía chegar ao auga cando a carga fose completa, pero que aínda se achaba dous metros por encima das ondas.