28 de outubro de 2018

ÁLVARO CUNQUEIRO: A HISTORIA DA CULTURA GALEGA XIV

ÁLVARO CUNQUEIRO: A HISTORIA DA CULTURA GALEGA XIV

Eu fai dous tres anos nunha viaxe por terra de campos que unha terra que me gusta moito, levaba eu metido na cabeza, sempre leva un metido cousas na cabeza, decía haber se atopo eu algo, poi unha sorrisa nunha muller o cabelo louro nun neno, un xesto algo nun paisan haber si que me recorde a min pois os galegos que fai tantos anos no 1130 trouxo aquí Alfonso III de León e non había nada, era por semana santa e unha xente unha gran xente e unha das mallores xentes de España e do mundo a xente da terra de Campos estaban serios nas iglesias, asistindo o sermón do desencravo como verdadeiros testigos, como si tivieran que dar non sei dunha quiza diante de Deus mesmo testimonio de pasión e morte do noso señor Xesucristo. Horas enteira ...., e despois xa por Pascua Frorida paramos nun pobo, non recordo ahora cal e había una meniño, un meniño loiro, loiro, loiro se os hai no mundo tiña unha cabeleira de ouro, tiña unhos ollos azul celeste e dixen hai atopei por fin, esta debe se a última gota de sangue galega traída das rías baixas por Alfonso III que queda aquí, e entón correu unha aboa, unha velliña correu a collelo neno, e díxome e que o pai está traballando e en Alemania e casouse cunha moza dalá, de modo que realmente non había, había caste gótica pero non a través do galego.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.