10 de decembro de 2018

ÁLVARO CUNQUEIRO: A HISTORIA DA CULTURA GALEGA XXVII

ÁLVARO CUNQUEIRO: A HISTORIA DA CULTURA GALEGA XXVII

Nas órdenes militares, xa digo son español como o que máis por senso humán son a persona menos separatista do mundo, estou disposto incluso a recoñecer por irmán a un turco desos que dicen que eles cando se a fugan, flotan panza arriba mentras que os cristiáns flotamos panza abaixo. Estou disposto, xa digo repito moi .... español como a que máis o sexa pro hai algo que eu como muitos non podemos tranxixir e o idioma, e a nos señal como pobo, e como a máis fermosa obra que nos fixemos o longo de séculos, e aquelo que nos mantén agrupados e unha maneira que temos de entender o mundo esta xente tan humilde que se chama os galegos. Cada fala, cada llingua e unha maneira de decir o mundo, de decir o entorno, de decir as relacións do home con Deus, e do home ca naturaleza e do home con pai e do home cos fillos e da home ca terra que se labra e hasta do can amigo e compañeiro dos paseos, cada fala é un mundo. España ten a enorme riqueza, permítese o enorme luxo de ter catro grandes idiomas unha contra enorme tradición literaria falado por unha xente de grande calidade intelectual e moral que a lengua de Cataluña.

Outro os vascos teñen o seu idioma cantan, con cantares moi sinxelos de ..... sempre os bosques as suas colinas verdes, os seus deportes arrastrandos os bois grades pedras, grandes troncos de carballo eles etc.. e eles é unha gran reliquia non se sabe de donde ven e calquera hipótesis e permitida pero en fin e deles, teñen dereito a ela. Ahí estamos nos, nos ca nosa lingua galega unha das máis ilustres da romanida, mentras cas máis sexan pai de lingua de Portugal, que pasou o mar e foi o Brasil, sermos máis de 200 millóns de homes a falar o portugués no ano 2000. e eu me pregunto si en que se pode permitir o luxo de tirar esto o río, se hai alguén que se pode permitir o luxo de renunciar a este enorme riqueza esta España que si Alfonso X o sabio que foi destacado galego, que se criou en galego nas terras de Allariz, que aprendeu o galego en Allariz mismo, que escribiu en galego cantigas de maldecir, castiga de amor e as cantigas de Santa María facendo un eloxio de España decia que era rica en acerte, rica en azafrán e rica en veneiros de platan e en veneiros de ouro e rica en .... e rica en xente de inxenio etc. a él faltoulle decir que era rica en falas, era rica en lenguas; e unha das máis ilustres, unha daquelas que máis directamente fan a riqueza de España esta lingua en que eu os falei hoxe, e vosoutros galegos vos e xenerosos me tedes escoitado.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.