29 de xaneiro de 2011

20.000 leguas de viaxe baixo os mares (XIII).

-E, con todo, Ned, demostrouse que o narval conseguiu atravesar co seu dente barcos dun lado a outro.
-Barcos de madeira, quizá, é posible, aínda que eu non o vin nunca. Así que até non ter proba pola contra, eu nego que as baleas, os cachalotes ou os unicornios poidan producir tal efecto.
-Escoite, Ned...
-Non, señor profesor, non. Todo o que vostede queira, excepto iso. Quizá un polbo xigantesco?
-Aínda menos, Ned. O polbo non é máis que un molusco, e xa isto indica a escasa consistencia das súas carnes. Aínda que tivese cincocentos pés de lonxitude, o polbo, que non pertence á rama dos vertebrados, é completamente inofensivo para barcos tales como o Scotia ou o Abraham Lincoln. Hai que relegar ao mundo da fábula as proezas dos krakens ou outros monstros desa especie.
-Entón, señor naturalista -preguntou Ned Land cun ton irónico-, persiste vostede en admitir a existencia dun enorme cetáceo?
-Si, Ned, repítollo cunha conviccion que se apoia na lóxica dos feitos. Creo na existencia dun mamífero, poderosamente organizado, pertencente á rama dos vertebrados, como as baleas, os cachalotes ou os golfiños, e provisto dunha defensa córnea cunha extraordinaria forza de penetración.
-Hum! -dixo o arponeiro, movendo a cabeza co ademán dun home que non quere deixarse convencer.
-E observe, o meu bo canadense, que se tal animal existe, se habita as profundidades do océano, se frecuenta as capas líquidas situadas a algunhas millas por baixo da superficie das augas, ten que posuír necesariamente un organismo cuxa solidez desafíe a toda comparación.
-E por que un organismo tan poderoso? -preguntou Ned. -Porque fai falta unha forza incalculable para manterse nas capas profundas e resistir á súa presión.
-De verdade? -dixo Ned, que me miraba cos ollos medio pechados.
-Certamente, e algunhas cifras probaranllo facilmente.
-Oh, as cifras! -replicou Ned-. Faise o que se quere coas cifras.
-Nos negocios, si, Ned, pero non en matemáticas. Escoite. Admitamos que a presión dunha atmosfera estea representada pola presión dunha columna de auga de trinta e dous pés de altura. En realidade, a altura da columna sería menor, posto que se trata de auga de mar cuxa densidade é superior á da auga doce. Pois ben, cando vostede mergúllase, Ned, tantas veces cantas descenda trinta e dous pés soportará o seu corpo unha presión igual á da atmosfera, é dicir, de quilogramos por cada centímetro cadrado da súa superficie. Diso séguese que a trescentos vinte pés esa presión será de dez atmosferas, de cen atmosferas a tres mil douscentos pés, e de mil atmosferas, a trinta e dous mil pés, é dicir a unhas dúas leguas e media. O que equivale a dicir que se puidese vostede alcanzar esa profundidade no océano, cada centímetro cadrado da superficie do seu corpo sufriría unha presión de mil quilogramos. E sabe vostede, o meu bo Ned, cantos centímetros cadrados ten vostede en superficie?
-Ignóroo por completo, señor Aronnax.
-Un dezasete mil, aproximadamente.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.