4 de xaneiro de 2013

Inicio de A ARBORE DA BOA MORTE, de Hector G. Oesterheld


María Santos pechou os ollos, afrouxou o corpo, acomodou as costas contra o brando tronco da árbore.
Estábase ben alí, á sombra daquelas follas transparentes que filtraban a luz avermellada do sol.
Carlos, o xenro, non podía facerlle un agasallo mellor para o seu aniversario.
Todo o día anterior traballara Carlos, limpando de malezas o lugar onde crecía a árbore. E fixera o sacrificio de madrugar aínda máis cedo que de costume para que, cando ela erguera, atopase instalado o banco ao pé da árbore.
María Santos sorriu agradecida; o tronco parecía rugoso e áspero, pero era suave, cedía á menor presión coma se estivese recheo de plumas. Carlos tivera unha gran idea cando se lle ocorreu plantalo alí, ao bordo do sementado.
Tuf-tuf-tuf. Até María Santos chegou o ruído do tractor. Por entre as pálpebras entrepechadas, a anciá mirou a Marisa, a súa filla, sentada no asento da máquina, á beira de Carlos. O brazo de Marisa descansaba na cintura de Carlos, as dúas cabezas estaban moi xuntas: seguro que facían plans para a nova casa que Carlos quería construír.
María Santos sorriu; Carlos era un bo home, un marido inmellorable para Marisa. Sorte que Marisa non casara con Larco, o enxeñeiro aquel: Carlos non era máis que un agricultor, pero era bo e sabía traballar, e non lles facía faltar nada.
Non lles facía faltar nada?
Unha punzada doída borrou o sorriso de María Santos. O rostro, vello de incontables engurras, vello de moitos soles e de moito traballo, nublouse. Non, Carlos podería facer feliz a Marisa e a Roberto, o fillo, que xa tiña 18 anos e estudaba medicamento por televisión. Pero nunca podería facela feliz a ela, a María Santos, a avoa...
Porque María Santos non se adaptaría nunca -había moito que renunciara a facelo- á vida naquela colonia de Marte.
De acordo con que alí se gañaba ben, que non lles faltaba nada, que se vivía moito mellor que na Terra, de acordo con que alí, en Marte, toda a familia tiña un porvir moito mellor; de acordo con que a vida na Terra era agora moi dura... De acordo con todo iso; pero, Marte era tan diferente!...

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.