21 de abril de 2013

Inicio de A NOITE BOCA ARRIBA, de Julio Cortazar

A NOITE BOCA ARRIBA
Julio Cortazar

E saían en certas épocas a
cazar inimigos;
chamábanlle a guerra florida.

Á metade do longo zaguán do hotel pensou que debía ser tarde, e apurouse a saír á rúa e sacar a motocicleta do recuncho onde o porteiro permitíalle gardala.

Na xoiaría da esquina viu que eran as nove menos dez; chegaría con tempo sobrado onde ía. O sol filtrábase entre os altos edificios do centro, e - porque para si mesmo, para ir pensando, non tiña nome- montou na máquina saboreando o paseo. A moto ronroneaba entre as súas pernas, e un vento fresco lle chicoteaba os pantalóns.

Deixou pasar os ministerios (o rosa, o branco) e a serie de comercios con brillantes vitrinas da rúa central. Agora entraba na parte máis agradable do traxecto, o verdadeiro paseo: unha rúa longa, bordeada de árbores, con pouco tráfico e amplas vias que deixaban vir os xardíns até as beirarrúas, apenas demarcadas por sebes baixos. Quizá algo distraído, pero correndo sobre a dereita como correspondía, deixouse levar pola tersura, pola leve crispación dese día apenas empezado. Talvez o seu involuntario relaxo impediulle previr o accidente. Cando viu que a muller parada na esquina lanzábase á calzada a pesar das luces verdes, xa era tarde para as solucións fáciles. Freou co pé e a man, desviándose á esquerda; ouviu o berro da muller, e xunto co choque perdeu a visión. Foi como durmirse de golpe.

Volveu bruscamente do desmaio. Catro ou cinco homes novos estaban a sacalo de debaixo da moto. Sentía gusto a sal e sangue, doíalle un xeonllo, e cando o alzaron gritou, porque non podía soportar a presión no brazo dereito. Voces que non parecían pertencer ás caras suspendidas sobre el, alentábano con bromas e seguridades. O seu único alivio foi ouvir a confirmación de que estivera no seu dereito ao cruzar a esquina. Preguntou pola muller, tratando de dominar a náusea que lle gañaba a garganta. Mentres o levaban boca arriba a unha farmacia próxima, soubo que a causante do accidente non tiña máis que rasguños nas pernas. "Vostede agarrouna apenas, pero o golpe fíxolle saltar a máquina de costado." Opinións, recordos, amodo, éntreno de costas, así vai ben, e alguén con guardapolvo dándolle a beber un grolo que o aliviou na penumbra dunha pequena farmacia de barrio.
...

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.