2 de agosto de 2013

AFONSO X [B 491 / V 74 e 74a]

AFONSO X [B 491 / V 74 e 74a]

O genete
pois remete
seu alfaraz corredor:
estremece
e esmorece
o coteife con pavor.


Vi coteifes orpelados
estar mui mal espantados,
e genetes trosquiados
corrían-nos arredor;
tiinhan-nos mal aficados,
ca perdían-na color.

Vi coteifes de gran brío
eno meio do estío
estar tremendo sen frío
ant'os mouros d'Azamor;
e ía-se deles río
que Auguadalquivir maior.

Vi eu de coteifes azes
con infanções siguazes
mui peores ca rapazes;
e houveron tal pavor
que os seus panos d'arrazes
tornaron doutra color.

Vi coteifes con arminhos,
conhocedores de vinhos,
que rapazes dos martinhos,
que non tragían senhor,
saíron aos mesquinhos,
fezeron todo peor.

Vi coteifes e cochões
con mui máis longos granhões
que as barvas dos cabrões:
ao son do atambor
os deitavan dos arções
ant'os pees de seu senhor.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.