Fragmento de Memorias de Tains, de Gonzalo R. Mourullo

Subín unhas coantas escaleiras. Parei.
—¿Acaso perdeu algunha cousa, señor? -dime.
—Si. ¿Que farei mañán? ¿Que me pasará mañán? -digo.
—¿Mañán? He, he, he... Foi esa risa imbécil a que me virou tolo. Rubín a isa especie de púlpito. Tirei á patroa ao chan. Quedou no meio do hall, a ras de chan, en forma de ángulo. Apreteina ben.
—¿Que farei mañán? ¿Que me pasará mañán? -digo.
Xa non se ri. Xa non di ren. Nin nunca máis dirá. Pero dixo bastante con aquel ollar derradeiro.
...