Inicio de A RATA DE ACEIRO INOXIDABLE

A RATA DE ACEIRO INOXIDABLE
HARRY HARRISON

O autor da famosa serie «Deathworld 1, 2 e 3» (publicado o primeiro en castelán cos títulos de «Mundo muerto» e «Mundo yerto») iniciou a súa carreira no universo da ciencia ficción como ilustrador para a revista «Worlds Beyond». Non sabemos gran cousa das súas aptitudes daquela época como ilustrador, pero pola nosa banda estamos plenamente satisfeitos de que cambiase o pincel pola máquina de escribir... aínda que sempre nos quedou a curiosidade de saber como eran os seus debuxos.

A Historia Humana demóstranos que non todos os humanos son homes; hai algúns que son mulas outros que son lobos... e sempre hai algunhas poucas ratas.

Cando a porta da oficina abriuse repentinamente, souben que todo terminara. Fora un bo filón... pero acabouse. Mentres entraba o policía, me recostei na cadeira de brazos e esbocei un alegre sorriso. Tiña a mesma expresión sombría e o mesmo paso pesado que teñen todos... e a mesma falta de sentido do humor. Case podía adiviñar o que ía dicir antes de que abrise a boca.

-James Bolivar diGriz, arréstolle baixo a acusación...

Estaba a esperar a palabra baixo. Pensei que iso lle daba un toque desenfadado ao asunto. Mentres a dicía, apertei o botón de ignición da carga de pólvora negra situada no teito, no punto exacto baixo o cal se achaba, e así se dobrou a viga e a caixa de caudais, de tres toneladas de peso, caeu xusto sobre a súa coronilla. Quedou ben esmagado, si señor. A nube de xeso pousouse e todo o que puiden ver del foi unha man, algo retorta. Axitábase un pouco, e o dedo índice apuntábame acusadoramente. A súa voz soaba algo afogada pola caixa de caudais, e parecía un tanto preocupada. En realidade, repetíase un pouco.

-baixo a acusación de entrada ilegal, roubo, falsificación...

Seguiu así durante un certo tempo. Era unha lista impresionante, pero xa a ouvira antes. Non me molestaba en absoluto mentres enchía a miña maleta co diñeiro dos caixóns. A lista terminaba cunha acusación nova, e podería xogarme unha chea así de alto de billetes de mil créditos a que soaba un tanto doída.
...