Leonardo Sciascia
A chamada telefónica produciuse ás 9.37 da noite do 18 de marzo, sábado, véspera da rutilante e retumbante festa que a cidade dedicaba a san José Carpinteiro: e ao carpinteiro precisamente se ofrecían as fogueiras de mobles vellos que esa noite acendíanse nos barrios populares, case como promesa aos carpinteiros aínda en exercicio, poucos xa, de que non lles faltaría traballo.
A comisaría, aínda que iluminada —a iluminación vespertina e nocturna das comisarías, tácitamente prescrita para dar a impresión aos cidadáns de que nesas oficinas sempre se velaba pola súa seguridade—, estaba case deserta, máis que outras noites a esa hora.
O telefonista anotou a hora e o nome da persoa que telefonaba: Giorgio Roccella. Tiña unha voz educada, plácida, persuasiva.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.