CRUMTUAR E A DEUSA
A ampla pradaría aparecía cuberta dunha suave brétema azulada. O amencer tinguía de púrpura o metal dos guerreiros irlandeses: cascos repuxados, espadas, escudos tachonados de bronce, machadas dobres, mazas e coitelos longos como medio brazo. O exército dos Fillos de Dana, ao servizo do rei Nuada Mano de Prata, fixaba os seus oitocentos pares de ollos sobre as hostes dos firbolgs, a uns cincocentos metros de distancia. Non seria unha gran batalla, como a de Moytura, pero alí, naquel páramo de herba rabiosamente verde, velada pola néboa decadente, moitos homes morrerían e moitos outros gañarían un pedazo de gloria.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.