Unha cidade flotante XXXV

Xulio Verne
Unha cidade flotante XXXV

CAPÍTULO VII
dixen xa que a eslora do Great-Eastern pasaba de dous hectómetros.
Para deixar satisfeitos aos ávidos de comparacións, direi que é un terzo máis longo que a ponte das Artes. Non puidese revolverse no Sena, e o seu calado impediríalle flotar doutro xeito que como flota o mesmo ponte. O buque mide, en realidade, 270 metros e medio entre os seus perpendiculares, na liña de flotación. Na cuberta, de popa a proa, ten 210 metros e medio, lonxitude dobre da que teñen os maiores buques transatlánticos. A súa manga é de 25 metros 30 centímetros na cuaderna mestra, e de 36 metros 65 centímetros ata fóra dos tambores.
O casco do Great-Eastern está feito a proba dos golpes de mar máis formidables. É dobre e o fortna un conxunto de celdillas de 86 centímetros de altura.
Ademais, 13 compartimientos, separados por fortes tabiques, aumentan a súa seguridade baixo o punto de vista das vías de auga e o incendio. Dez mil toneladas de ferro entraron na construción deste casco, e tres millóns de cravos, remachados estando arroibados ao lume, aseguran a perfecta unión das láminas da súa forro.
Cando cala 30 pés de auga, o Great-Eastern desaloxa 2.500 toneladas. En lastre só cala 6,10 metros. Pode transportar 10.000 pasaxeiros. Das 373 cabezas de distrito de Francia, 274 están menos poboadas que o estaría esta subprefectura flotante coa súa máximum de pasaxeiros.