Unha cidade flotante XXXVII

Xulio Verne
Unha cidade flotante XXXVII

Dous das chemineas pertencen á máquina das rodas e están diante dos tambores; as tres da popa son da máquina de hélice. Son cilindros de gran radio, sostidos por fortes cadeas e de 30 metros e medio de altura.
No interior do buque, a distribución está moi ben entendida.
Na proa están os lavadoiros ao vapor e os aloxamentos da tripulación. Segue un salón para señoras, e outro maior, alumados por lámpadas de dobre suspensión e adornados con espellos e pintura. Claraboyas laterais, sostidas por elegantes columnatas douradas, deixan pasar a luz a estas magníficas cámaras que comunican coa ponte superior por medio de escaleiras de caracol de banzos metálicos e varandas de caoba.
Diante están dispostas catro filas de camarotes separados por un corredor; uns comunícanse por medio dunha meseta e aos outros se chega por unha escaleira particular.
Os tres vastos dinning-rooms da popa presentan análoga disposición para os camarotes. Un corredor embaldosado que dá volta á máquina das rodas, entre as súas paredes de metal e os outeiros, dá paso das habitacións de proa ás de popa.
As máquinas do Great-Eastern están reputadas, con razón, por obras mestras de... ía dicir de reloxería. Nada hai tan asombroso como aqueles enormes sistemas de rodas, funcionando suave e precisamente, como un reloxo. A forza nominal da máquina de rodas é de mil cabalos. Componse esta máquina de catro cilindros oscilantes, de 2,26 metros de diámetro, apareados e cuxos émbolos directamente articulados ás bielas, desenvolven 4,27 metros de carreira. A presión media é de 20 libras por polgada, preto de 1,76 quilogramos por centímetro cadrado, ou sexa unha atmosfera e dous terzos.