O corpo humano novo é harmonioso e, tamén, símbolo de vida e á vez de eternidade. Por este motivo, as esculturas das tumbas representan sempre un modelo novo.
O grao de idealización das figuras é proporcional ao rango que estas ocupan na escala social. Canto maior sexa a xerarquía do personaxe representado máis fidelidade observarase cara ás normas. De aí o que se encarne o esplendor corporal. Os corpos dos faraóns son, por tanto, fortes e ben proporcionados e presentan ademais unha harmonía de formas que expresan o vigor xuvenil.
A idea de mocidade aparece magníficamente representada na Tríada do rei Micerino (Museo Exipcio, O Cairo), dechado de beleza e perfección en pedra granítica. O rei, que está representado de pé, avanza un pouco para destacarse das outras figuras femininas que lle flanquean e que quedan nun plano posterior. As tres figuras son paradigmas de mocidade e fermosura, especialmente os corpos femininos que están dotados dunha sensualidade extraordinaria. As formas se modulan insinuando os volumes rotundos que hai baixo a transparencia do vestido. As figuras parecen avanzar en perfecta orde desde o plano do fondo. A simetría ordena a representación no seu conxunto e en cada unha das súas unidades.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.