10 de decembro de 2019

HISTORIA DA ARTE

A pintura e o relevo exipcios no Imperio Novo A pintura durante a XVIII dinastía A reforma de Amarna: unha nova representación na arte As escenas de loitas O Imperio Novo é o período histórico de máximo poder político, económico e social. O faraón é ao mesmo tempo soberano absoluto, xefe militar e heroe; tamén representa a encarnación da divindade. Consérvanse gran número de pinturas murais, procedentes das tumbas da aristocracia tebana e dos templos dos deuses, polo que resulta a época mellor documentada de todo a arte exipcia. Os bajorrelieves do hipogeo de Hatshepsut, en Deir-o-Bahari, destacan sobre todo pola súa temática que nada ten que ver coa representación triunfal guerreira dos soberanos. A raíña Hatshepsut levou a cabo unha política pacifista, polo que non aparece a temática bélica nestas obras. Situadas na segunda terraza do hipogeo, reflicten os intercambios comerciais co país de Punt, un territorio mítico situado no sueste de Exipto, ao que partiron expedicións en busca de herbas aromáticas, ébano, peles e outros produtos. O regreso a Exipto está representado en diferentes frisos, entre os que destaca o inferior, cunha composición que está organizada nunha serie de figuras, case idénticas, que se suceden unha á beira da outra, portando ramas de incenso. No friso superior os barcos navegan cos estandartes reais. No mesmo hipogeo, no santuario dedicado á deusa Hathor (esta aparece representada por unha vaca co disco solar entre os cornos), hai outros fermosos bajorrelieves.
Un deles representa a deusa, majestuosa na súa barca sacra, baixo un dosel. Na parede oposta, Hatshepsut aparece pintada como un raparigo que se aleita das ubres da deusa.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.